Σεβασμιότατε Μητροπολίτη Γαλλίας Εμμανουήλ, Εξοχότατε Πρέσβη της Κυπριακής Δημοκρατίας, κ. Παντιά Ηλιάδη, Κύριε Επιτετραμένε της Πρεσβείας της Ελλάδος, κ. Μίλτον Νικολαίδη, Κύριε Στρατιωτικέ Ακόλουθε της Πρεσβείας της Ελλάδος, κ. Πετρακάκη,

Κύριοι Προξενοι της Ελλάδος και της Κύπρου, αγαπητοί εκπαιδευτικοί, Κυρίες και κύριοι, αγαπητά παιδιά

Φέτος γιορτάζουμε την επέτειο της Εθνικής μας Παλιγγενεσίας μέσα σε μια δυσοίωνη ατμόσφαιρα, ίσως την πιο αβέβαιη για την τύχη της Ελλάδας τα τελευταία χρόνια.

Η χώρα μας συνεχίζει να υποφέρει από την οικονομική κρίση και οι συνέπειες στη κοινωνία είναι βαρύτατες. Ανήμποροι βλέπουμε να καταφεύγουν στην Ελλάδα χιλιάδες πρόσφυγες από την Ανατολή. Αλλά και χιλιάδες είναι οι νέοι που εγκαταλείπουν την Ελλάδα για ένα καλύτερο μέλλον σε διάφορες χώρες της Ευρώπης. Οι εξελίξεις στις διαπραγματεύσεις για το Μακεδονικό, οι παραβιάσεις των ελληνικών χωρικών υδάτων από την Τουρκία, η σύλληψη και κράτηση των δύο Ελλήνων στρατιωτικών στις τουρκικές φυλακές, οι ταπεινωτικές δηλώσεις του Τούρκου ηγέτη, μπροστά σε μια Ευρώπη που παραμένει αδρανής, είναι βαριά χτυπήματα για την Ελλάδα και για μας τους Ελληνες της διασποράς που παρακολουθούμε ανήμποροι τις ραγδαίες αυτές εξελίξεις.

Τις δύσκολες αυτές ώρες, το μήνυμα της Επανάστασης του 1821 είναι ακόμη πιο ηχηρό. Πέρα από την απόδοση τιμής στους προγόνους μας που αγωνίστηκαν, είναι αναγκαίο, σήμερα πιο πολύ από ποτέ, να γυρίσουμε πίσω, να σταθούμε στις στιγμές εκείνες που σημάδεψαν την ιστορία μας. Το 1821 κανείς δεν πίστεψε στην Επανάσταση, κι  η Ευρώπη τότε όπως και τώρα, πάρα τις ελληνικές επικλήσεις βοήθειας, παρέμενε αδρανής. Αυτό μαρτυρεί και ο Διονύσιος Σολωμός στον Εθνικό Υμνο:

Πόσο αληθινά και σύγχρονα ηχούν σήμερα τα λόγια του ποιητή του Εθνικού Υμνου και των Ελεύθερων Πολιορκημένων. Ελεύθεροι Πολιορκημένοι, τότε οι  Ελληνες στο Μεσσολόγγι, κι ο αχός από τον αγώνα τους έφτανε μέχρι την αντικρυνή Ζάκυνθο, όπου αγρυπνούσε και αγωνιζόταν με τη πένα του ο ποιητής να καταγράψει τον απελπισμένο αγώνα τους, την αντίσταση τους :

 Ελεύθεροι Πολιορκημένοι τότε, αλλά ελεύθεροι πολιορκημένοι και σήμερα οι συμπατριώτες μας. Βάλλονται από παντού. Και εμείς, οι Ελληνες της διασποράς πού παρακολουθούμε όπως ο Διονύσιος Σολωμός από μακριά και αγωνιούμε για την τύχη της Ελλάδας, τί πρέπει να κάνουμε ;

Ας θυμηθούμε πρώτα από όλα τον ρόλο των Ελλήνων που βρέθηκαν έξω από το ελληνικό έδαφος τότε, το 1821. Ας θυμηθούμε τον Κοραή και τους άλλους διανοούμενους, οι οποίοι με το έργο τους για τον φωτισμό του γένους, είχαν προετοιμάσει το έδαφος για τον αγώνα για την ελευθερία. Ας θυμηθούμε τους καλοεγκαταστημένους εμπόρους της Βιέννης, της Οδησού που θυσίασαν ολόκληρες περιουσίες για τον αγώνα. Ας θυμηθούμε τους ανώνυμους Ελληνες που έτρεξαν από παντού να βοηθήσουν την Επανάσταση. Ο θρύλος θέλει τον πρώτο νεκρό στην πολιορκία της Τριπολιτσας να είναι Κύπριος, ένας από εκείνους που μετά την αποτυχία της εξέγερσης στο νησί τους, ήρθαν να πολεμήσουν στην Ελλάδα.

Πολύπλευρη λοιπόν ήταν η προσφορά της ελληνικής διασποράς σε ανθρώπινο δυναμικό και σε χρήμα. Χιλιάδες ήταν οι ανθρωποι από την Ελλάδα του Εξωτερικού, όπως την έλεγαν τότε,  που έδωσαν τη ζωή τους στον Αγώνα. Κυρίως όμως η κινητοποίηση τους έπαιξε ένα σημαντικό ρόλο στην μεταστροφή της Ευρωπαϊκής κοινής γνώμης υπέρ της Ελληνικής Επανάστασης.

Σήμερα σε όλον τον κόσμο οι Διασπορές αποκτούν αυξανόμενη σημασία. Η οικονομική, τεχνολογική, επικοινωνιακή και πολιτιστική αλληλεξάρτηση μεταξύ όλων των κρατών του πλανήτη μας, οδηγούν στην συνύπαρξη των λαών σε ένα Παγκόσμιο Χωριό. Στο Παγκόσμιο αυτό χωριό, η Ελληνική Διασπορά μπορεί να γίνει μια γέφυρα επικοινωνίας μεταξύ της Ελλάδας και του υπόλοιπου κόσμου, είναι αυτή που μπορεί να συνδέσει τον ελληνισμό, την Ελλάδα και την Κύπρο, με κάθε γωνιά του πλανήτη.

Εμείς, ως Ελληνες του Παρισιού, ο καθένας μας ξεχωριστά, αλλά και μέσω του οργανωμένου ελληνισμού, όπως είναι η Ελληνική Κοινότητα και οι Σύλλογοι, μπορούμε να γίνουμε πρεσβευτές της Ελλάδας και να διατυμπανίζουμε γύρω μας την ιστορική και την πολιτική αλήθεια, να παρεμβαίνουμε στην ορθή ενημέρωση της Ευρωπαϊκής κοινής γνώμης. Η Ελληνική Κοινότητα, φορέας της διάδοσης της ελληνικής γλώσσας και του πολιτισμού έχει χρέος να συνεχίσει να στηρίζει τη διδασκαλία της Ελληνικής γλώσσας στο Παρίσι, να συσπειρώνει τον ελληνισμό και να ενημερώνει την κοινή γνώμη. Δεν είναι εθνικισμός το να υπερασπίζεται κανείς την ιστορία και την ακεραιότητα της Παρίδας του. Είναι χρέος !

Στο πλαίσιο αυτό, την προηγούμενη εβδομάδα στείλαμε ανοιχτή επιστολή στον Πρόεδρο της Γαλλικής Δημοκρατίας, ζητώντας του να επέμβει στις διαπραγματεύσεις για το Μακεδονικό .

Επιπλέον οργανώνουμε την Τρίτη 27 Μαρτίου συζήτηση Στρογγυλής τράπεζας με τίτλο : Athènes : Skopje ne répond pas. L'impasse vécue par la Grèce, confrontée à l'incompréhension d'un jeune Etat ex-Yougoslave, vue par des observateurs et journalistes français et grecs. Στη συζήτηση συμμετέχουν ως συντονιστής και ομιλητής ο José Manuel Lamarque, Grand reporteur, expert en géopolitique και ως ομιλητές οι :

- Olivier Delorme, écrivain et historien, ancien Maitre de conférences à l'Institut d'études politiques de Paris (Sciences Po), auteur de La Grèce et les Balkans du Ve siècle à nos jours,

- Christian Makarian, Directeur délégué de la rédaction de l'Express,

- Georges Prévélakis, Professeur de géopolitique à Paris I 

- και η Alexia Kefalas, δημοσιογράφος στο France 24, Le Figaro, France Télévision και την εφημερίδα TA NEA.

Στις 17 Απριλίου, κατόπιν πρότασης του Γραφείου Τύπου της Πρεσβείας μας στη Γαλλία, εγκαινιάζουμε την έκθεση Πρόσωπα του πολέμου, με φωτογραφικό υλικό για την Ελλάδα από την Κατοχή ως την Απελευθέρωση, συγκεντρωμένο από το Υπουργείο επικοινωνίας και ψηφιακής πολιτικής, με διάλεξη της κας Νίκης Παπαηλιάκη. Στις 3 Μαίου θα παρουσιάσουμε, πάντα με το Γραφείο Τύπου της Πρεσβείας, το βιβλίο του Γιώργου Πηλιχού : Ελληνες του Αουσβιτς.

Διαλέξεις, παρουσιάσεις βιβλίων, εκθέσεις διαδέχονται η μια την άλλη για να φέρουμε κοντά σας και να κρατήσουμε ζωντανή την Ελλάδα στη διασπορά.

Εχουμε χρέος να διατηρήσουμε την ιστορική μνήμη για τους νεότερους, για τα παιδιά μας.

Όλοι μαζί ας βροντοφωναξουμε : Ζήτω οι Ηρωες του 21, Ζήτω ο οργανωμένος ελληνισμός, Ζήτω η Ελλάδα !*

 ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ 
Δεν ξέρω τίποτα,
δεν έχω τίποτα,
δεν είμαι τίποτα’
αν είμαι εδώ,
μέσα στον κόσμο,
μ΄ ένα μεγάλο
φτερό
καρφωμένο
στο στήθος,
αυτό ΄ναι
που ‘μαθα
μια λέξη,
και τη λέω
και κλαίω:
ελευθερία-
αυτήν γνωρίζω,
αυτήν υπάρχω,
αυτήν ανεμίζω,
αυτήν που
μου ‘μαθαν
οι σκοτωμένοι
σε μουγγά νυχτέρια
κάτω απ΄
τις πέτρες
τόσων λιθοβολισμών΄
-μια λέξη μόνο:
Ελευθερία.
Ελευθερία.
Ελευθερία.

ΓΙΑΝΝΗΣ ΡΙΤΣΟΣ